- Dating-Websäit

Si versichen, op d Säit Ginn komesche Plaz

g, gitt Hir Handynummer

Ech Sichen: Einfach an de Fräie Verkéier, fir d Meedchen, Dat wëll normale mënschleche Bezéiungen, Duuss, leidenschaftlich, fir Hir Liebsten, D 'Säit ass okay, An D' Blutt vergossen Liter.

Léift, wann Si bestueden wëllen, Alles aner Zorte vun flirten.

Ech géif et vorziehen, datt Hien brechen do, wou subtil, Datt et tut weh an unpassend. Léift, wann 's de wolls Du vum Kand, Alles übrige - D' Welt vun der Empathie. Loosse Si vill Näid a Schmeichelei, all Säit vum Liewen. Léift ass, wann dir zesumme Sinn wëlls, de Rescht ass Nëmmen eng Gewohnheit. Et ass bedauerlich, datt net All op Hire Schéinste, ginn Duerch d Liewe mat méi noutwendeg. Léift ass, wann zwou Déngem Zesummen, alles aner ass Frëndschaft. Gären - ass virun allem, ze ginn.

Léift heescht Hir Däitscher wéi E Floss, vum Fréijoer un Großzügigkeit An der Freed vun Engem amant Mënschen.

Zu gären - et ass einfach Nëmmen d 'Aen ze opmaachen An direkt denkt: Elo, wat Och ëmmer et war, ze Imitieren, deen s du liebst, An Du hues d' ganz Séil. Léift heescht Leidenschaft, datt Si Kämpfen fir d 'trei, an D' Wuert, mat all Bléck, Sou datt et d Häerz A bis zum Enn vun Hiren an der Trauer an An der Freed ëmmer zu Ärer Géigend. Waard op Léift.

Jo, sécher, et waart.

An Zärtlichkeit Erwaardungen a Wäermt, Mä nëmmen aus Berechnunge vun Der Buchhaltung net hëlt: Wéinst Sou vill huelen sou vill. Léift ass net d sparschwein Am Niwwel. D Lidd huet keng Tendenz Zougemaach. Zu gären - et ass mat Freed ze beäntweren all gudde Op der Äerd. Zu gären ass ze gesinn, All Thema, fillen Si sech No un de Retour a Seng Séil: Hei ass d Buch, Liest Dir et oder net. A wéi hien, dës Birne. Firwat näischt. Heiansdo schonn an d Liewen Ze retten. Léift ass Gléck Kirsche Anere, An an der Gléck - Neen. Léift ass net solide Freedefeier Vun de Leidenschaften. Léift Verne an d Hänn, Si huet keng Angscht keng Schwaarze Deeg, keng Trennung. Zu gären bedeit, fir d Aufzustehen, selwer abstimmt sech géint Dat ganzt Universum. Léift ass um Bierg Méiglechkeet, Alles ze verzeihen, wéi Schued An Verrat. Zu gären heescht, sou dacks Wéi s du wëlls mat Stolz ze erdroen, awer ni, An der lescht Stonn, net D accord sinn. Léift ass net lustig d Krawatte an Virwërf net, déi Kämpfen ënner de rippen. Léift - sou talentiert sinn, fir Grouss ze sinn a manéierlech Ze sinn. An erbäermlech ass der Däiwel, All Däitscher verschwannen, wéi Waasser Am Sand. Léift, wéi d 'Sonn, d' Éiweg lieft. An et ass mir net Gleichgültig zynisch lachen Eraus, hire Star, an d Héichten, déi Ech net Moossen.

Well dës meng Gedichter nëmme Fir déijeeneg, déi Häerz fäeg Ass, ze gären an ze gleewen.

Eduard Asadov Wat Frae wëllen Am Wanter.D Gefill vun der waarmer Männer, Si erënneren un Hirer Wange, fir sech waarm ze Halen fir de Kamin.Wat Frae wëllen am Fréijoer.An den Hänn halen Blumenstrauß,Den holt huet hie sech Vun Hir,Gëtt Hir den Sonnenopgang.Wat Si wëll op engem Waarme Sommertag.Fir Se ze retten, awer Nëmme vum Schiet,Wéi aus Dem Wrack vun der Wellen.Wat Si wëll am Hierscht. Gesitt Dir, wéi et verbirgt Sech Cumulus-Wolleken. De Wonsch, sinn an geliebt Ze ginn, Schneesturm, Hëtzt, Stierm - Et spillt keng Roll, nëmmen Séil war glécklech, Verstidd, et Wier wat ech hei maach Ass net sou kloer, wéi Et nieft de Männer, awer Wat hënnert den éischte Schrëtt Ze maachen. Wat an Iech verursaacht.

Fir ze bestätegen, datt et Wierklech Dir, w

Ech si ze staark. An ech lächle, wann d Häerz a Stécker gerappt. Keen weess, wat Traurigkeit a Keng onendlecher Deeler vu Gléck. Jo, et ass d Kraaft, Schmerz versteckt. An et ass Kraaft an Deem Sënn, datt de Geescht eidel. Oh Gott, wéi ech d 'Waard satt hun, d' Acteuren Vun der Däitscher hannert enger Mask. Weder un dem Hals, méiglech An allen menge Fehlern. Awer ech wëll nëmmen ginn D Hëtzt sengem Lächelns. Ze verstoen wier, wat ech Maach, ass net sou. Ech si ze staark ass, Mä dat ass nëmmen déi. Du solls nëmmen fir mech, Am Vorbeigehen ze treffen a Si net goen gesinn, mat Ménger Séil. Geschäftsmann huet Goldfësch. Hie seet: loosse Si mech, All Wonsch ze erfëllen. Goldfësch, ech hunn eng Wunneng Zu Moskau an eng markant Kanarische Villa.

Bau dat fir mech vun Der Autobunn, domat ech séier Vun der Wunneng bis zu Der Villa.

Elo, du bass net ëropklammen. Elo, dat ass ganz schwiereg.

Stell dir vir, wéi du Brauchs Beton, Asphalt.

Du solls léiwer en anere Wonsch.

Hei hunn ech hat véier Fraen. Wéi de Béier an ueleg, Si sinn spaweck gaangen, ass Awer e bësse fir ëmmer Wee erfollegräichste, an ech weess Net firwat. Léier mech, Goldfësch, ech verstinn Fraen. Du bass op dem -Stonnen Autobunn.